12

"هنوز تو هجوم غم و غصه ها،نمی توانم لبخندم را از کودکی دریغ کنم..."

امروز اصلا حوصله هیچ چیزی رو نداشتم(البته نه مثل دیروز و روزهای قبل)

رفتم بانک قسط عقب افتاده رو پرداخت کنم،خیلی بانک شلوغ بود...از دستگاه نوبت گرفتم

اومدم بیرون یه هوایی بخورم...تو حال و هوای خودم بودم(ناراحت،عبوس،خسته،...)

که ناگهان یه بچه که بغل مادرش بود از جلوم رد شدند...نگاه من و بچه به هم خورد و ناگاه

لبخندی برایش زدم و دستی تکان دادم...برای چند لحظه خیره نگاهم کرد و بعد برایم دست

تکان داد و رفت...

حالم کمی بهتر شد ...

انگار نگاهش غم و غصه و بی حوصلگی هایم را ذوب کرد...